Talkshow: Fluwelen Woede (Velvet Rage)

Als programmamaker en presentator bij de VPRO heeft Nicolaas Veul  onder anderen #followme, Super Stream Me, Een man weet niet wat hij mist en Gay-k op zijn naam staan. In zijn meest recente documentaire, Pisnicht de Movie, onderzoekt hij de impact en beladenheid van scheldwoorden op jonge homo’s en waar de grens tussen humor en homofobie ligt.

Jorgen Tjon A Fong is producent, regisseur en oprichter van Urban Myth, waarmee hij al 15 jaar in de Stadschouwburg gehuisd is. Naast theatermaken en produceren is hij ook moderator en gespreksleider van een breed palet aan evenementen, vaak gerelateerd aan de Amsterdamse kunst- en cultuursector.

Iebele van der Meulen is  de editor-in-chief van het grootste homoblad van Nederland, L’HOMO en creative director van Linda Magazine. Als ambassadeur van Fluwelen Woede maakt hij zich hard voor het belang van zelfacceptatie in de Nederlandse gayscene, die hij vanuit zijn functie en persoonlijke ervaring als geen ander kent.

Bas Kosters is een uitgesproken modeontwerper die met zijn Bas Kosters Studio een grote bijdrage levert aan de Nederlandse modewereld. Naast mode is hij ook bezig met andere kunstvormen, zo maakt hij poppen, tekeningen en muziekperformances. Bas zet zich daarnaast ook actief in voor mensen die in de verdrukking zitten, met name de lhbti-gemeenschap en vluchtelingen.

Voormalig politicus Tofik Dibi werd bekend als Tweede Kamerlid voor GroenLinks en was hiermee een van de jongste parlementariërs ooit Na zijn vertrek uit de Tweede Kamer is Tofik maatschappelijk en politiek betrokken gebleven en heeft hij niet alleen opinie-artikelen voor De Correspondent, Vrij Nederland en de Volkskrant geschreven, maar sloeg ook de handen ineen met Willem Timmers voor de documementaire Acting Straight. Willem en Tofik onderzoeken, door middel van eigen en andermans ervaringen, wat het idee van ‘de ultieme homo’ is.

Over de film Acting Straight:

Willem en Tofik ervaren een wereld met verstikkende ideeën over wie de ultieme homo is: mannelijk, gespierd en allesbehalve vrouwelijk. Wat voor invloed heeft dit op hen en andere homo’s die niet voldoen aan dit ideaalbeeld?

In Acting Straight nemen Willem en Tofik hun eigen ervaringen onder de loep en gaan in ze gesprek met andere homo’s over hun positie in de gayscene. Waar de één bewust afstand neemt van de strenge verwachtingen, lijkt de ander er juist aan onderdoor te gaan. Acting Straight legt een ongemakkelijke waarheid bloot. Pride mag dan hun lijfspreuk zijn, maar de angst om niet mannelijk genoeg te zijn heeft veel homo’s in zijn greep.

Jasper Albinus treedt sinds een aantal jaar op als dichter en spoken word-artiest. Hij sloot zich in 2017 aan bij Poetry Circle, het platform voor performende schrijvers en schrijvende performers en werd in 2018 geselecteerd voor de schrijfmaster Slow Writing Lab van het Nederlands Letterenfonds. Zijn dichtkunst en performance gebruikt hij als instrumenten om vraagstukken rondom identiteit, geschiedenis en politiek voelbaar te maken. Soms staat hij op een literair festival, dan weer in het theater of hij levert een poëtische bijdrage aan een debat. Zijn werk is opgenomen in de bloemlezing Hardop van uitgeverij Atlas Contact. Hij is momenteel te zien in de theatervoorstelling Boys Won’t Be Boys.

Rikkert van Huisstede (1993) was 19 toen Herman van Veen hem uitnodigde om mee te zingen in zijn voorstelling. Na een tournee door Europa en een rol in zeven verschillende voorstellingen werd het tijd om zijn vleugels uit te slaan. Hij is producent en artistiek leider van de maatschappelijke beweging en theatervoorstelling BOYS WON’T BE BOYS. Daarmee probeert hij meer ruimte te creëren voor jongens en mannen om buiten het krappe ideaalbeeld van de man te stappen. Hij heeft een vernieuwende kijk op thema’s als gender, seksualiteit en liefde en een zangstem met een bereik van vier octaven. Over zijn bijzondere eigen ervaringen vertelt hij in zijn voorstellingen.

Paolo Yao is een modern danser, geboren en opgegroeid in Reggio Emilia in Italië. Op zijn 19e is hij, na een studie Fashion Design, naar Rotterdam verhuisd om dans te studeren aan Codarts. Na zijn studie heeft hij samengewerkt met verschillende choreografen, waaronder Jack Timmermans, Dario Tortorelli, Thierry Smiths en Connor Schumacher. Tijdens zijn danscarrière heeft hij zijn passie voor choreografie ontdekt, waarop hij in 2016 zijn eerste soloproject H25 heeft gecreëerd en opgetreden. Paolo is vooral geïnteresseerd in het vertellen van verhalen door middel van beweging die niet met woorden uitgelegd kunnen worden.